door Ali Pankow

,,Vandaag heb ik geleerd van oesters te genieten….wat is de wereld mooi?’’ Dit appje kreeg ik vorige week van mijn dochter. Ik glimlachte breed en zag mezelf ook plotseling zo’n pakweg veertig jaar terug in de tijd.

De gebroeders Jaap (links) en Wim (midden) Schot.

Oud-mosselschipper Jaap Schot uit Zierikzee, altijd in voor de fijne dingen in het leven, kwam met een goed idee. Het was in de tijd dat wij een slijterij op het Kraanplein runden. Schot stelde mijn man voor: ,,Zaterdag kom ik met een mandje oesters en dat ruil ik met jou voor een paar flessen Chablis.” ,,Deal’’, hapte mijn man meteen toe.

Dus op die bewuste zaterdagmiddag trokken Schot en mijn man zich even terug in de opslagruimte achter de winkel. Mét oestermand en -mes en met een goed gekoelde fles Chablis. Hun voorpret voor het voorproeven spetterde er vanaf. Ik bleef graag paraat in de winkel. Want oesters? Ik moest er niet aan denken….

Maar een half uur later vond Schot dat het mijn beurt was! Ik aarzelde benepen met ‘ik weet niet of ik wel……..’. Maar met benepenheid moest je bij die dominante Jaap Schot niet aankomen. ,,Wat koningen en koninginnen lusten, dat lust jij ook. Kom mee!’’, verordonneerde hij. Er was geen ontkomen aan.

Hij sneed vaardig een oester open en stond afwachtend vlak naast mij toen ik die snotterige, zilte inhoud langs mijn huig voelde glibberen. Alles in mijn strottenhoofd leek in opstand te komen. In een reflex pakte ik het glas wijn dat al voor mij gereed stond en nam een overvloedige slok. ,,Heerlijk!’’, riep ik, Schot recht in de ogen kijkend. ,,Dat zei ik toch kind’’, constateerde hij tevreden.

Mijn weerstand tegen oesters werd geleidelijk overwonnen door ze enkele keren gegratineerd te consumeren. Dus kom nu maar op met oesters! Ik lust ze rauw.