THEMAKRANT SPORT (editie 22, herfst 2024)

door Jopie Meerman

Meedoen is belangrijker dan winnen, maar het is toch leuk wanneer je als sporter thuiskomt met een heleboel medailles om je hals. Dat geldt zeker ook voor de Paralympics.

Een van de deelnemers aan de Olympische Spelen voor mensen met een lichamelijke handicap was Lia Duine. Zij nam in 1976 als zwemster deel aan de Paralympics in het Canadese Toronto.

Lia werd in 1950 geboren in Oud-Vossemeer en overleed in 1999 in Bergen op Zoom waar ze toen woonde. Haar familie kijkt met trots terug op haar prestaties.

Zij hoorde bij de 41 mannen en 17 vrouwen die dat jaar in allerhande disciplines presteerden en met 84 medailles thuiskwamen: 45 keer goud, 25 keer zilver en 14 keer brons,  de tweede plaats bij de medaillespiegel. Lia keerde met vijfmaal goud en twee keer zilver terug op Schiphol. De ploeg werd ontvangen door prins Claus en Erica Terpstra.

Handicap

Lia Duine leerde als kind zwemmen in het water van de Eendracht. Die sport werd voor haar later heel belangrijk.

Vanaf haar zeventiende jaar raakte zij verlamd vanuit het ruggenmerg. Het werd steeds erger tot ze niet meer zonder rolstoel kon. Naast haar trainingen in het zwembad in Roosendaal, trainde zij met de nationale zwemploeg in Utrecht. En in het weekend was Jaap Jansen van het Thoolse zwembad De Spetter een grote stimulator. Ondertussen rondde zij haar studie Nederlands in Tilburg af. Ze was ruim 25 jaar docente  aan scholengemeenschap Roncalli in Bergen op Zoom en een jaar aan de christelijke mavo in Tholen.

Prestaties

De Vossemeerse zwemster, die in Toronto op verschillende afstanden uitkwam, scoorde met name bij de estafette, 3 x 50 meter, met als grote concurrent de Verenigde Staten. En ze won. Goud voor Nederland!

De sporters uit Roosendaal en Bergen op Zoom kregen in die plaatsen natuurlijk een enthousiast onthaal. En de medaillewinnares kreeg in haar geboortedorp Oud-Vossemeer, ook al woonde ze er niet meer, op 28 augustus 1976 een grootse huldiging. In een open rijtuig met veel publiek onderweg, vlaggen, muziek en toespraken, het was voor haar de mooiste herinnering.

Sportvrouw van het jaar

Bergen op Zoom benoemde haar in 1976 tot sportvrouw van het jaar. Een jaar na de Paralympics trouwde Lia met Ger de Baat. Ze kregen vier kinderen. Na haar sportcarrière zette het echtpaar zich in voor kinderen met dyslexie (woordblindheid). Hun inzet was dat een mens, ook al is hij of zij gehandicapt, toch veel voor anderen kan betekenen. Lia was naast Olympisch kampioene met haar doorzettingsvermogen een voorbeeld voor velen.

foto: Lia Duine met haar gouden en zilveren medailles. | foto archief Eendrachtbode