door Frans van de Velde

In het maritieme Vlissingen kon je als kind de boten en schepen niet ontwijken. Was het kanaal door Walcheren voor schepen bedoeld, voor jou was het een schrikbeeld, want je moest er leren zwemmen.

In steenkoud water en met een norse badmeester met een grote haak waarmee hij je achterste opgetrokken hield. Als je al onderwater durfde te komen leek het kanaalwater wel zwart. Je zag er helemaal niets! Gelukkig is het zwembad nu van onderwijsinstelling Scalda en gepromoveerd tot afmeerplek van roeisloepen en kleine schepen.

De dubbeldekker Johan Friso.

Vanuit het zwembad de Keersluisbrug over liep de Prins Hendrikweg naar het station en de fuik van de PSD-veerboten, simpelweg de boot. Met familie ‘aan de overkant’ zat ik als jongetje vaak op de prachtige boten Juliana en Bernhard en later op de bredere Prinsessenboten, die in hartje zomer alle drie elk uur hun reisje maakten. Wat een hectiek van laden en lossen gaf dat!

Uitstapjes

In de zomer werden uitstapjes door de PSD niet geschuwd. In de jaren zestig werden de ‘midzomernachtvaarten’ georganiseerd. Het autodek van een Prinsessenboot werd gepoetst en op een podium  werd een muziekorkest geposteerd. De vaart vertrok in de avond, pakweg negen uur, en het feest kon beginnen. Langzaam varend, met een hapje en een drankje over de hopelijk spiegelgladde zee, langs de Vlissingse boulevards en de Walcherse kust richting Westkapelle en het loodsstation Steenbank. Pas na middernacht zochten de gasten bij het station hun auto weer op.

Het waarschijnlijk laatste PSD-uitstapje werd uitgevoerd door een van de laatste boten op de lijn Vlissingen-Breskens, de Prins Johan Friso. Als deelnemer aan de zondagse Vlootschouw van het evenement Small Sail Vlissingen op 18 augustus 2002. Het was fantastisch weer en de boulevards en stranden zaten vol liefhebbers en zonaanbidders.

De Zaandam.

Een ander schip dat zich die dag liet zien was de Zaandam, het opleidingsschip van het Zeekadettenkorps in Vlissingen. Naast opleiding maakte ook dat schip uitstapjes. Zo heb ik eens met een leuke groep een mooie tocht over de Westerschelde gemaakt, met aan het eind van de middag een fantastische ‘blauwe hap’,  de benaming van de Marine voor een Indische rijsttafel. Met dank aan regelaar Niek Peters. Het schip lag jarenlang in de eerste binnenhaven, schuin tegenover het Witte Huis.

Afgemeerd

De koningin Emma met op de achtergrond het museumschip Mercuur.

Vlissingen heeft nu gelukkig weer een permanent afgemeerde veerboot. Ik heb de foto op 15 juni gemaakt vanaf de prachtige nieuwe brug over de Dokhaven, die sinds kort als jachthaven in gebruik is. De fraaie Koningin Emma ligt hier verankerd aan de kade en doet vanaf mei dienst als luxe hotelboot. Op de achtergrond heeft het museumschip Mercuur ook zijn vaste plek in het Dok van Perry gekregen. Best wel indrukwekkend maar niet mooi, vind ik, en zij hoort als houten schip ook niet goed bij de scheepsbouwgeschiedenis van De Schelde, die uitsluitend in staal bouwde.

De Emma is door De Schelde gebouwd, in 1933 in gebruik genomen en heeft op 14 december 1964 de laatste PSD-vaart gemaakt tussen Kats en De Val (Zierikzee). Zou de grote bouwkraan op de kade rechts (foto boven) – een ander mooi Scheldemonument – bij de bouw hebben geholpen? (Klik hier voor meer informatie) Dankzij een particulier initiatief is het schip fraai gerestaureerd en voorzien van moderne, comfortabele hotelkamers.

Foto boven: De Koningin Emma als hotelschip afgemeerd in Vlissingen.