Strak in het Zeeuwse pak
door Peter Blom
Dat ze Zeeuwse was begreep ik toen ze me in een Amsterdamse kroeg aansprak en vertelde over een dominee in Zeeland die ik ook kende. Ergens moet een gesprek beginnen.
Inmiddels zijn we meer dan dertig jaar samen en hebben drie Zeeuwen grootgebracht.
Bij ons trouwen kreeg ik er een uitgebreide familie bij die de wortels diep in de Walcherse klei heeft. Toen ik hun stamboom onderzocht – je moet toch weten wat voor vlees je in de kuip hebt – kwam ik voorouders tegen met achternamen als Geschiere, Dekker, Pieterse, Cijsouw, Harpe, Simonse, Wisse, Poppe, Leijnse, De Korte. Genoeg stof voor een kroniek over vijf eeuwen koeien melken en tarwe oogsten. Niks mis mee, maar je hoopt toch een beetje op zeerovers, ontdekkingsreizigers, schrijvers en dichters.
Mijn Zeeuwse familieleden dragen al tijden geen mutsen met oorijzers, keuzen of klepbroeken. Ze hebben wel veel bewaard en in familiebezit bevindt zich genoeg streekdracht en streeksieraden voor een leuke verkleedpartij.
Het Zeeuwse DNA is in die mate aanwezig om in ons gezin af en toe op z’n boers te gaan. Het trouwpak van overgrootvader uit 1928 kwam wel eens uit de mottenballen. Ik droeg het bij een ontvangst in Schotland waar men dacht dat ik als priester verkleed ging.
Onze oudste zoon werd ooit gevraagd in een kuitbroek met zilveren broekstukken mee te doen aan een modeshow. De jongste had weinig in te brengen toen hij in een oud Arnemuids babyjurkje werd gehesen. Dit ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van de Heemkundige Kring Walcheren (HKW). Mijn vrouw was als ‘pronte Erremuse’ met haar kanten kap en bloedkoralen snoer ‘om deu een riengetje t’aelen’.
Onze kinderen wonen in Amsterdam, zijn lid van de HKW en voelen zich verbonden met het Walcherse heem. De beperkingen van de covidcrisis ontlokte bij de oudste de uitspraak dat ‘Zeeland veel meer het pure, natuurlijke vertier heeft als landschap dat er in de randstad niet is’.
Dat boerenpak doen we nog maar niet weg.
Foto: Een pronte ‘Erremuse’ met baby in lichte rouw, ter gelegenheid van het 25-jarig jubileum van de Heemkundige Kring Walcheren, 1996. (Collectie Peter Blom)
Beluister het gesprek dat Remco van Schellen van Omroep Zeeland met Peter had in Zeeland Wordt Wakker:
Tonny Leeflang-Wondergem
Geplaatst op 13:43h, 26 meiAltijd vol bewondering gekeken als mijn Domburgse oma zich na hh bezigheden ging ” opkelven”. Wat een werk en wat spelden, beuken met smokwerk, maar het resultaat mocht er zijn. Met name die losse zak met een band om het middel die dan later bereikbaar bleek via een split in de zijnaad van de rokken vond ik een wonder van vernuft.Gelukkig hebben we de foto’s nog.
Tiny Polderman
Geplaatst op 13:45h, 21 meiEre wie ere toekomt: het initiatief om het bestuur van de Heemkundige Kring Walcheren bij het 25-jarig jubileum in 1996 in Walcherse dracht te kleden, kwam van (de helaas te vroeg overleden) Han van den Broeke.
Verder denk ik dat Peter in het interview ‘beuk’ bedoelde waar hij ‘keus’ zei. Een keus is nl. een rok.
Tico de Bladder
Geplaatst op 13:02h, 21 meiMooi om te lezen dat de klassieke Zeeuwse streekdracht op deze manier toch niet in de vergetelheid raakt (en zich zelfs aanpast aan de huidige mode gezien de anekdote over de modeshow!). Verstandige woorden over Zeeland t.o.v. de Randstad – zo denk ik er ook over. Leuk stukje, 9/10.