Ik mis de gezellige praatjes

Meneer De Looff koestert zijn nieuwe streekdrachtpoppen. | foto Hanneke de Vroe.
De prachtige poppen in streekdracht die Moniek Doppegieter uit Vlissingen beschikbaar stelde als hoofdprijs van puzzel 22, hebben een nieuw thuis gevonden bij meneer De Looff uit Middelburg.
,,Ja, ik ben gek op streekdracht, maar je ziet het tegenwoordig bijna niet meer helaas.’’ Het stel poppen is niet het eerste dat meneer De Looff heeft: zijn slaapkamer herbergt nóg een boertje en boerinnetje, maar die poppen, inmiddels 35 jaar oud, zijn gedeeltelijk kapot en kunnen niet meer staan tot zijn spijt. De nieuwe poppen krijgen een mooi plekje in de woonkamer van zijn appartement zodat hij er altijd naar kan kijken.
Meneer De Looff (80) is geboren in Middelburg. ,,Mijn moeder kwam uit Oostkapelle en liep tot haar achtste in de Walcherse kinderdracht.’’ In 1961 ging meneer de Looff werken bij het belastingkantoor in Middelburg. Na een paar jaar verkering trouwde hij op zijn 19e. Toen hij bij de belastingdienst begon, moest hij een cursus volgen van een paar jaar. ,,De eerste keer zakte ik.’’ Vanwege die cursus kreeg hij uitstel van militaire dienstplicht, maar als 21-jarige kersverse vader moest hij toch onder de wapenen. De laatste tien maanden mocht hij om ‘sociale redenen’ dienen in de COAC-kazerne in Middelburg. ,,Blij toe, want dan kon ik ’s avonds naar huis.’’ Hij werd ingedeeld als berichtenklerk-telexist. ,,Dat ging om hele functionele berichten, er stond niets teveel in.’’ Na zijn dienstplicht keerde hij naar de belastingdienst terug en op zijn 58e, na 41 dienstjaren, mocht hij met VUT.
Hangtelefoon
Zijn vrouw is inmiddels overleden en hij bezoekt graag zijn kinderen en kleinkinderen. De papieren krant van Zeeuws Weerzien leest hij helemaal en die brengt veel herinneringen naar boven. ,,Ik hou van nostalgische dingen. De laatste krant over communicatie vond ik prachtig: over oude telefooncentrales bijvoorbeeld. Ik heb zelf vroeger ook een hangtelefoon met een draaischijf in de gang gehad. Dat werden nooit lange gesprekken, want dan moest je blijven staan natuurlijk.’’
Meneer De Looff heeft geen computer, laptop, smartphone of televisie maar wel een gewone telefoon, een cd-speler en een ontvanger van de kerktelefoon. ,,Bij de Belastingdienst moest je in de beginjaren alles opschrijven, later ging dat met een typemachine en de laatste acht jaar heb ik ook met een computer moeten werken. Mensen kijken tegenwoordig altijd maar op hun telefoon. Niemand maakt meer een gezellig praatje, dat is heel jammer. Vroeger bij de kruidenier werd alles met de hand afgewogen en moest je op je beurt wachten. Tijdens het wachten werden dan allerlei nieuwtjes verteld en deed je sociale contacten op. Dat mis ik wel.’’