door Rinus Willemsen

Het gebeurde zaterdagmiddag tegen een uur of drie. Op mijn scherm verscheen de mededeling dat mijn muis geen contact meer maakte. Inderdaad, de cursor bleef mij bewegingloos aanstaren. Het rode lampje onder mijn muisbuik was gedoofd!

Vlug naar Terneuzen om een vervangend exemplaar. Mijn vertrouwde winkel was enkele weken geleden verhuisd van het eind van de Noordstraat naar een plekje wat dichter bij het centrum. ,,We gaan naar een nieuw pand vlak tegenover de kerk”, had een paar weken geleden nog de hulpvaardige manager gezegd.

Of op zaterdagmiddag tegen vieren de winkel nog maar nog open is, suisde het door mijn hoofd. Inderdaad, ik kon ook met mijn wijsvinger de cursor bewegen. Maar dat schiet niet op ee? Zeker niet als je wat moet knippen en plakken vanuit het ene naar het andere blad. Ik gedachten zag ik mijn weekend al computerloos op me afkomen. Gelukkig, de winkel was nog open. ,,Tot tegen half zes”, zei de man die me snel van een nieuwe muis voorzag.

Toen ik even later weer buiten stond en de straat inkeek, moest ik me toch wel even oriënteren. Het was meer dan een halve eeuw geleden dat ik hier als schooljongen door de straat stapte. Was vroeger niet tegenover de nieuwe computerwinkel die snackbar van Bonte? Waar we tussen de middag soms een kroketje uit de muur trokken? Waar even later de kartonnen bakjes een volgspoor  maakten richting school?

Ja, dat moet hier geweest zijn. Twee mannen van de gemeente waren altijd in de buurt te vinden met hun groene karretje en hun heidebezems. Niet alleen de kartonnen bakjes, maar ook de driepuntige frietzakken zwierden toen op de wind hier door de Noordstraat. De mannen wisten alles handig te vangen en in hun bak te mikken. Als de zon scheen ‘bloenken’ de straatstenen van de vettigheid, dat eerst in de frietpan had gedanst.

Tegenwoordig is de Noordstraat leeg; geen afval meer. De snackbar is al lang weg. Voedingsverpakking is nu van plastic. Zelfs biologische komkommers zitten in plastic folie! Over veganistisch eten maar te zwijgen. En bakjes van friet zijn nu ook van dat moderne spul. Mijn doosje van de nieuwe muis was van karton en dat heb ik netjes in de winkel achtergelaten. Recyclebaar.

foto: Straatvegers in de jaren zestig. Op het karretje prijkt GR: Gemeentereiniging. | foto maker onbekend