door Frans van de Velde

Ver voor dag en dauw werd de bel meerdere malen flink geluid.

,,Verdraaid’’, zei mijn vader die met zijn voeten uit zijn bed in een centimeter water stapte en gelijk wakker was, ,,heeft de buurvrouw boven weer lekkage veroorzaakt!’ Gelukkig ging de lamp aan. Hij schoot in zijn kamerjas, liep door het laagje water de lange gang door en opende de voordeur.

,,Het is een ramp, meneer Van de Velde”, zei de PZC-medewerker plompverloren, ,,de vloed heeft vannacht de hele binnenstad onder water gezet, er staat anderhalve meter water. Er drijft van alles rond, het is best gevaarlijk. Gelukkig woont uw vader boven.’’

In de Badhuisstraat stond maar een paar centimeter zout water maar de Vlissingse binnenstad ligt in een flinke kuil. Hoe de uren voor mijn pa en medewerkers zijn verlopen weet ik niet, wel dat het gemelde gevaar deels werd veroorzaakt door papierrollen op drift.

‘Tja, lig je met z’n allen lekker gestapeld in een comfortabel magazijn in de Vlamingstraat te wachten om aan de overkant in de pers te worden gehangen en kranten te worden, word je langzaam doordrenkt met water en opgetild. Dan ga je met je buurtjes drijven, beukt de deuren eruit en dan op verkenningstocht door de Vlamingstraat. Met de stroom mee richting Wagenaarstraat en proberen het verkeersbord te kraken, maar dat lukt niet. In de hoek komen we bij elkaar – een paar weten de Walstraat te bereiken en portieken in te duiken. We hangen bij elkaar totdat veel later het water zakt en we allemaal verzadigd in elkaar gezakt op straat en stoep terecht komen.’

Voor de PZC breken hele moeilijke weken aan. Alles heeft in zout water gestaan. Uit het hele land komen monteurs de zetmachines, de rotatiepers, alle apparaten uit elkaar halen, reinigen en repareren. Het duurt ongeveer zes weken, een topprestatie. De dagelijkse krant werd helemaal in Rotterdam gemaakt!

Er moest worden overlegd om een noodkrant te laten maken (dat gebeurde in Goes) en mijn vader vroeg de sleutelpersonen aan het eind van de ochtend naar zijn huis te komen. Dat lukte en mijn moeder serveerde koffie mét gebak! Het was immers 1 februari 1953, mijn vaders 31^ste verjaardag. Eentje om echt nooit te vergeten . . .

Foto boven: De drift van de papierrollen was begonnen in het gebouw rechts, met de belettering. Op de muur van het hoekhuis is te zien hoe hoog het water heeft gestaan. | fotobron Frans van de Velde – PZC

Er werden zeevaartscholieren ingezet om de zooi te ruimen. De rollen zullen rond de 300 kilo per stuk hebben gewogen. | fotobron Frans van de Velde – PZC