door Johanna Brouwer

Op de route naar de lagere school aan de Trompstraat in Middelburg passeer ik tweemaal per dag het zwembad. En natuurlijk wil ik daar ook wel eens in.

Het mag meteen en er wordt zelfs een badtas aangeschaft waar m’n badpak en een handdoek in kan. Er zit ook een klein zakje met een rits in de badtas, en daar kan het kwartje voor de entree in.

De eerste keer ga ik samen met m’n vriendinnetje Leintje en haar grote zus Corrie die alles al weet. Na de kassa ga je twee keer linksom en dan zie je allemaal deurtjes. Daarachter mag je je omkleden als je een groot meisje bent, en dat zijn Leintje en ik nog niet, wij zijn zeven en wij moeten in het grote meidenhok waar iedereen je ziet staan in je blote billen. Maar voordat het zover is, moet je eerst een haak uit een ander hok halen en daar  moet je je kleren aan ophangen. De haak met de kleren wordt dan weer opgehangen in het hok met de haken. Er loopt een juffrouw rond die alles een beetje in de gaten houdt en die zegt waar je de haak het beste op kunt hangen.
Dan moet je langs de douches waar alleen maar steenkoud water uitkomt, dus die slaan we over. Omdat wij nog niet kunnen zwemmen, moeten we in het pierenbad, helemaal achterin. We lopen voorzichtig langs het diepe bad en de bankjes waarop grote jongens en meisjes zitten. Eenmaal in het pierenbadje is het leuk: je kunt erin springen en je vasthouden aan een stang en dan proberen om een beetje te drijven.

Er is ook een winkeltje en daar kopen we een spek, want ik had ook nog een stuiver meegekregen. Om half vijf moeten we huiswaarts en gaan we ons afdrogen en aankleden. Dat valt nog niet mee, want we zijn natuurlijk niet overal lekker droog.

Het zwembad in Middelburg is in 1961 nog niet overdekt, en het water is ook niet verwarmd. Alleen van mei tot september is het water warm genoeg om te zwemmen. Daarbij begint ‘warm genoeg’ al bij 16 graden.

In het voorjaar mag ik op zwemles. Dingetje is wel dat de zwemlessen voor schooltijd worden gegeven, om acht uur. En mama heeft ’s morgens wel wat anders te doen dan mij brengen, dus ga ik dapper in m’n uppie het toch nog wel frisse water in. Omdat ik al een beetje kan drijven, hoef ik niet met kurken, maar mag ik meteen met een plankje in m’n handen de beenslag gaan oefenen. ‘Intrekken, spreid, sluit’ buldert de stem van badmeester Bosman. Na een halfuurtje oefenen moeten we eruit en gaan afdrogen en aankleden. En dan snel door naar school.

Eigenlijk heb ik nooit moeders zien staan in dat grote meidenhok om hun kind te helpen afdrogen en aankleden. Waarschijnlijk konden kinderen van 7 dat toen zelf.

foto: Het zwemabonnement van Johanna uit 1969.