door Johanna Brouwer

Halverwege de jaren ’60 werd ik lid van de openbare bibliotheek in Middelburg. Die bevond zich toen in een statig pand aan de Molstraat. Je fietste ernaartoe door smalle, kleurloze straten waar huizen stonden met het bordje ‘onbewoonbaar verklaarde woning’ op de deur geschroefd.

De bibliotheek had twee ingangen. Een deftige met een trap met drie treden aan de voorkant in de Molstraat, en een gewone aan de achterkant bij de Spuistraat. Daar kwam je binnen door de kelder waar een grote fietsenstalling was en via een stenen wenteltrap klom je naar de begane grond. Daar stonden de boeken voor volwassenen en daar was ook de leeszaal met kranten en tijdschriften.

Nog een trap hoger en dan kwam je bij de jeugdbibliotheek. Midden in de ruimte stond een brede tafel met twee dames erachter die de uitleen verzorgden. De administratie bestond uit een ingenieus systeem met kaartenbakken op datum. In ieder boek stak voorin een kaartje met de auteursnaam en de titel van het boek en zelf had je een lidmaatschapskaart. Het gekozen boek en de kaarten liet je zien bij de dames en na goedkeuring werden de kaartjes op de datum  van die dag in de bak gestoken. Als er na twee weken nog kaartjes van die uitleendag aanwezig waren, dan waren de boeken te laat ingeleverd en werd er een herinnering gestuurd. De postbode zorgde ervoor dat die herinnering, met een postzegel van 12 cent erop, bij jou thuis bezorgd werd. En tja, dan moest je dertig cent betalen. Daar ging je zakgeld.

De boeken voor de jeugd stonden per leeftijdscategorie in de kasten. Ik viel in de categorie 10 tot 12 jarigen. Gelukkig stonden de boeken voor jongens en voor meisjes gewoon samen in de kast en was de keuze vrij. Dat vond ik een groot pluspunt, want op school stonden gescheiden kastjes achterin het lokaal. Uiteraard had ik tijdens de overblijf ook alle boeken uit het kastje voor de jongens gelezen.

Behalve leesboeken stonden er ook kasten met informatieve boeken over van alles en nog wat. Die stonden niet op leeftijd in de kast, maar de geschikte leeftijd stond voorin het boek. En ik hoefde niet te proberen om een boek  van 12 jaar en ouder te lenen, want daar werd streng op toegezien. Stel je toch eens voor dat een 11-jarige een boek over het menselijk lichaam mee naar huis nam, dat kon toen natuurlijk niet.