MCD Revue liet lachen én verzuchten
THEMAKRANT FEESTEN EN FESTIJNEN (editie 17, JUNI 2023)
door Ali Pankow
Wat jammer dat ik die man zelf niet meer kan spreken: Marinus Cornelis Doeleman (1907-1976). Zijn initialen MCD zijn onlosmakelijk verbonden met het woord ‘Revue’. Hij was de spil van tien spetterende shows in de Zierikzeese Concertzaal tussen 1938 en 1955. De MCD Revue liet mensen lachen én verzuchten, want soms deed het best een beetje pijn.
,,Ze konden je aardig op de hak nemen’’, wist hoofdredacteur Tinus Bij de Vaate (1920-1982) van de Zierikzeesche Nieuwsbode me destijds steeds wat smalend te vertellen. ,,Hoezo?’’, wilde ik weten. ,,Nou, onze eigen krant bijvoorbeeld’’, memoreerde Tinus wat onwillig. ,,In die tijd werkte de drukpers niet zo goed en waren de letters nogal bibberig. Komt er in een sketch tijdens zo’n revue een man het podium op, die zogenaamd bijziend en scheel was. Toen ze hem vroegen wat er met hem aan de hand was, antwoordde hij met: ‘Oh, ik heb net de Nieuwsbode gelezen’. Heel de zaal lachen natuurlijk’’, aldus Tinus.
Wellicht had ik hem toen veel meer moeten vragen over die legendarische MCD, die met zijn drie creatieve makkers Chris Unger, Johan Brouwer en Leo Canters de hechte kern vormden van dit revuegezelschap waar wel honderd zangers, dansers, muzikanten, turners, conferenciers uit stad en regio aan meededen. Ze hadden allemaal hun dagelijks werk en hun zorgen in vaak moeilijke jaren (crisis, oorlog, Ramp). Waar haalden ze de geest- en daadkracht vandaan om zulke groots opgezette shows te maken met als lichtende voorbeelden de toenmalige Sleeswijk Revue en artiesten als Lou Bandy en het duo Snip & Snap.
Uitlaatklep
,,Voor mijn vader, Jean Kotoun, was het waarschijnlijk een uitlaatklep naast zijn drukke werk en verantwoordelijkheid voor zijn kapperszaak en ons gezin’’, veronderstelt Ron Kotoun. ,,Ik was te jong toen om die revues zelf te hebben meegemaakt, maar ik herinner me nog wel dat mijn vader, die de trompet en soms de viool bespeelde, er zelf ook een Hawaï-gitaar voor heeft gebouwd. Ik hoorde ook over zo’n mooi Honolulu-decor en over hoe enthousiast het publiek steeds weer was. Voor de mensen moet het belangrijk vermaak zijn geweest.’’
Evergreen
In de Kroniek van Stad en Lande in 2021 wijdt auteur Rob van Leeuwen een uitgebreid artikel aan de Revue van MCD met tal van exacte gegevens over de optredens door de jaren heen. Een evergreen die nog weleens opduikt, is het lied ‘Ons binne mâ boertjes’ met als laatste couplet:
‘Want kom je uut Olland,
Bie ons ier nea ’t strand
Dan bê je ier welkom
In ’t Zeeuws boerenland.
Dan doe iederêên, wat ie ênigszins kan
Mâ wor toch oak greag een tikje beter d’er van’
Geen reacties