THEMAKRANT COMMUNICATIE (editie 23, januari 2025)

door Ans van Nieuwenhuijze

Begin 1965 kreeg ik twee kaarten. Eén van een bijna 86-jarige vrouw uit Nederland en één van een twaalfjarige jongen uit Bulgarije. Zij waren een reactie op de kaarten die ik op de openbare ulo in Zierikzee maakte en die als kerstgroet via het Jeugd Rode Kruis werden uitgezet. En blijkbaar over heel Europa werden verspreid.

Het Nederlandse antwoord, van mevrouw A. Heijse, is in een mooi oud handschrift en in oude spelling geschreven:

‘B.A. Hart. dank voor je mooie kaart (wat een mooie kleuren) met goede wenschen; ik hoop ook op een goed ’65 voor je. Weet je wat zoo grappig is? Mijn overleden man is in Z’zee geboren. Zijn familie woonde in een oud patriciërs huis aan de haven. Verhuisde later naar Middelburg; hij werd daar advocaat, waar ik als zijn vrouw sinds de eerste jaren van 1900-1944 woonde. Toen overleed hij.

Ik ken mooi Z’zee en Schouwen dus heel goed. En in Brouwershaven was een zwager V. Adrichem Boogaert daar burgemeester.

Ik ben al bijna 86 jaar!!! Ga je goed. A-Heijse-v (onleesbaar)’

De tekening, die als illustratie bij dit stukje is afgedrukt, kwam van een twaalfjarige jongen uit Bulgarije. Hij schreef zijn naam en adres en dat hij twaalf jaar is, zowel in het cyrillische als het Arabische schrift en in het Bulgaars en het Frans.

De kaartenactie van het Rode Kruis is al geruime tijd geleden gestaakt.