door Peter Verdurmen

Wanneer zou ik mijn eerste sigaretje gepaft hebben? Op mijn tiende, elfde misschien? Ik was er in elk geval vroeg bij. Lekker? Nou nee.

Wel spannend. Ook sigaren probeerden we uit. Voor de kwaliteit zou Fidel Castro z’n neus hebben opgehaald. De bittere nasmaak bleef wel een half uur op je tong hangen.

Het was een andere tijd. Bij familiefeestjes stonden wijnglaasjes op  tafel gevuld met rokertjes. Onderwijzers rookten nog vrolijk in de klas, althans bij ons. Op de pont naar Vlissingen kon je de blauwe rook snijden.

Het eerste schoolreisje op de hbs naar Cape Griz-Nez in Noord-Frankrijk. Onderweg maakte de chauffeur een tussenstop in het Melipark, een attractiepark in Adinkerke. Samen met enkele vriendjes legden we wat franken bij elkaar. Genoeg om een pakje Gauloises Blondes blue te kopen. De verkoopster knipperde niet met haar ogen toen we er om vroegen. Straffe toebak zouden Vlamingen zeggen. De één na de ander staken we op. ’s Avonds was het pakje Gauloises leeg…

Ik heb ook nog even pijp gerookt. Hoe ik er bij kwam om dat ding te kopen mag Joost weten. Je bent jong en je wilt wat, zoiets zal het wel geweest zijn denk ik.
Ik vulde ‘m met tabak die aan de zoete geur van toffees deed denken.

De klap kwam onverwacht. Op een maandagmorgen schudde moeders mijn plunjezak van de verkenners uit voor de was. Daar lag ie ineens op de grond, die vermaledijde pijp. ,,Onze Peter is aan het roken”, lachte ze. Ai, vergeten eruit te halen. Stom.

Ineens was de magie weg. Ik was net 14 en stopte. Definitief.

Fotobron: Peter Verdurmen