door Albert Kort

Als je mij vraagt naar de hoogtepunten uit m’n kinderjaren kom ik uit op drie dingen: mijn verjaardag op 28 oktober, pakjesavond en de kerstvakantie.

Iedere keer slaagde mijn moeder erin om de verjaardagen van haar kinderen tot ware happenings te maken. Geen moeite was haar te veel om het ons naar de zin te maken. Spelletjes werden georganiseerd, zoals zaklopen en koekhappen, waar de jarige zich kon meten met de vele vriendjes die waren uitgenodigd en die in hun nopjes waren met de zakken vol snoep waarop ze na afloop werden getrakteerd. De cadeaus had ik ’s morgens vroeg al gekregen. Omdat ik wist dat mijn moeder ze de avond vóór mijn verjaardag op tafel had uitgestald, was ik de nacht tevoren altijd zo gespannen dat ik geen oog kon dichtdoen.

Ik en mijn oudere broertje voor de kerststal.

Hetzelfde gold trouwens voor de viering van Sinterklaas. Ook op die dag barstte ik van de zenuwen, zelfs toen ik al lang niet meer in de goedheiligman geloofde. De hele sfeer én de soms schitterende cadeaus die we kregen, zoals die keer toen ik een complete treinset van Märklin kreeg: het zijn herinneringen die me mijn leven lang zijn bijgebleven.

Ook tijdens de kerstdagen en de jaarwisseling genoten we met volle teugen. Minder cadeaus weliswaar, maar daar stond tegenover dat we maar liefst twee weken vakantie hadden. Bovendien had mijn moeder het huis buitengewoon gezellig ingericht. Overal hingen slingers en kerstballen. De boom op het dressoir was mooi opgetuigd en de vele figuren in de kerststal waren zorgvuldig geplaatst rondom de kribbe van het kindje Jezus. Urenlang konden mijn oudste broer en ik kijken naar de feeërieke lichtjes en verschillende beeldjes in de stal.

Ik en mijn oudere broertje spelen tijdens de kerstdagen met cadeautjes die we voor sinterklaas kregen.

Kerstavond gingen we naar de mis. Was kerkbezoek normaal een verplichting, in de late avonduren voelde het meer als een voorrecht om samen met je vader en moeder naar de kerk te gaan. De volgende morgen wachtte ons een rijk gedekte tafel waarop allerlei lekkernijen, zoals krentenbrood met spijs, cake en suikerbrood, lagen uitgestald.

En dan te bedenken dat de klap op de vuurpijl nog moest komen. Die kwam al snel, tijdens de viering van oud en nieuw, toen we de straat onveilig maakten met het afsteken van rotjes, voetzoekers en gillende keukenmeiden.

Knalvuurwerk kon toen nog.

Foto boven: Mijn oudere broertje en ik bewonderen de kerstboom op het dressoir in de woonkamer.

Beluister het gesprek dat Remco van Schellen van Omroep Zeeland met Albert had in ‘Zeeland wordt wakker’: