Haaienvinnensoep en een verbrand velletje

door Ali Pankow

,,Laten wij ook eens gaan kamperen’’, besloten mijn ouders ergens begin jaren zestig. Het klonk mij als 11-jarige als muziek in de oren. In de zomer deed ik immers niks liever dan met vriendinnetjes tentjes bouwen in de tuin met oude dekens en lakens.

Voor echt kamperen, gedurende twee weken wat verder van huis, kwam echter wat meer kijken. En hoe zou dat bevallen? Om daar nou bij voorbaat een volledige campinguitrusting voor aan te schaffen? Mijn ouders besloten eerst maar eens voorzichtig te beginnen. Dus: gebruik maken van de mogelijkheid om alles van vrienden te lenen, zoals een schuine vierpersoonstent en alles wat er nog meer bij kwam kijken.

De bestemming werd Camping De Veerhoeve van de familie Driedijk in Wolphaartsdijk. Dammen en bruggen waren er nog niet, dus vanuit de Hoekse Waard ervaarde ik het als een hele reis naar dat verre Zeeland. Maar wat was het allemaal spannend. Zo’n tent opbouwen alleen al. Heel wat anders dan met oude dekens en lakens over de waslijn en met touwtjes iets opzetten.

En elke dag scheen de zon. En voor het eerst van m’n leven droeg ik een bikini. En het witte velletje op m’n buik verbrandde zo erg dat ik er zelfs twee dagen ziek van was.  Op de dijk naast de camping stond Het Veerhuis. Een luxe restaurant leek me dat. Maar van daaruit werden wel elke ochtend vieze geuren vanuit de keuken de lucht ingevoerd. ‘Bah, haaienvinnensoep!’, riep m’n vader dan steeds uit. Geen idee of hij wist hoe haaievinnensoep rook, maar wellicht vond hij het een symbool voor iets smerigs.

Dat die schuine vierpersoonstent in de praktijk toch niet zo riant bleek, beseften we pas tijdens de laatste dag van die vakantie. Na twee weken met stralend, warm weer ontlaadde zich toen een enorme onweersbui boven de Veerhoeve. Na bijna grotendeels buiten te hebben gewoond, bleek de ruimte in de tent toch wel heel beperkt. Maar het was een goed ‘leermoment’ voor mijn ouders. Het kamperen was prima bevallen, maar als we daarmee doorgingen, moest er in elk geval een ruime bungalowtent worden aangeschaft. Die kwam er om in de loop der jaren te worden vervangen door een caravan en daarna door een stacaravan. In Zeeland, want waar kon je beter op vakantie gaan?

Foto: Een oude ansichtkaart van Camping De Veerhoeve in Wolphaartsdijk.

Geen reacties

Geef een reactie