THEMAKRANT GELOOF EN ONGELOOF (editie 11, december 2021)

door Ali Pankow

Met een streng gezicht klapte mijn oom de dikke Bijbel dicht. ,,Laatste woord Johan!’’, commandeerde oom.

Neefje Johan kreeg een rood hoofd. Laatste woord van de tekst die zijn vader zojuist met vibrerende stem had voorgelezen? Wist hij veel. Hij had niet opgelet, want was toch gisteren pas aan de beurt geweest. ,,Waarom ik nou weer? U kunt het ook aan Bert vragen!’’

Ik kende dit ritueel van eerdere logeerpartijtjes bij dit vrij streng gereformeerde gezin. Na de warme maaltijd las mijn oom elke avond een stukje uit de Bijbel en controleerde hij altijd of zijn kinderen goed hadden opgelet. Als ‘heidens nichtje’ bleef ik gelukkig buiten schot.

Lekker eten en drinken

Bij dat andere gereformeerde gezin binnen onze familie was de sfeer vaak wat luchtiger. Met zes neefjes en één nichtje vond ik het daar altijd heel gezellig en kwam ik zelfs tot inzichten. ,,Als er nou zoveel mensen naar de Hemel gaan, wat doen die daar dan?’’, vroeg m’n nichtje zich plotseling af. Een van haar broertjes dacht even na en zei: ,,Nou, ik denk lekker eten en drinken of zo.’’ Waarop m’n oudste neefje direct constateerde: ,,Dan zullen ze daar vast geen spruiten eten!’’.

Kerstmis

Douwe van den Ende uit Zierikzee, inmiddels 35 jaar en sinds kort vader van zoon Tije, groeide zelf op in een warm gezin waarin het geloof geen zeer prominente rol speelde.

Kerstmis werd er wel met veel overtuiging gevierd. Dat bleek bij Douwe als kind van amper een jaar oud al een geweldige fascinatie teweeg te brengen. Met dromerige oogjes keek hij naar de kaarsjes en met rode wangen tikte hij tegen de kerstballen.

Ietsje ouder zong hij elk kerstliedje uit volle borst mee. Toen er toevallig een kennis langs kwam en Douwe hoorde dat deze kennis werd begroet met ‘Ha, Aart’, keek hij de man met diep respect aan en vroeg: ,,Ben jij de aart waarop het Kindeke is geboren?’’

Douw van den Ende. | foto’s bron: familie-archief