THEMAKRANT VAKANTIE (editie 21, ZOMER 2024)

door Mieke van der Jagt

Wat eten pubers op vakantie? Als ik zo eens rondvraag, hoor ik dat ze vooral all-inclusive gaan. Eten waar, wanneer en waarin je trek hebt. Dat was bij ons, meer dan vijftig jaar geleden, heel anders. Wat aten wij? Van alles, maar in elk geval niet gezond.

Ik herinner me een vakantie op camping Moens in Domburg. Daar zaten alleen maar jongeren en er werd erg weinig geslapen, alleen ’s ochtends een beetje. Ene meneer Slabber zorgde dat het niet al te ver uit de hand liep met herrie en vuur. Fik stoken mocht niet, dus wie warm wilde eten moest zich behelpen met een campinggasje: een blauw tankje met een éénpits brandertje erop geschroefd.

Drie pannetjes

Het werd, curieus genoeg, verkocht met een nestje van drie pannetjes en een deksel, dat ook kon dienen als koekenpan. Met een grijpertje kon je de hete pannen of blikken van het vuur halen als het gaar of warm was. Dat is: als het ooit gaar of warm werd.

Natuurlijk was er wel een friettent of een chinees in de buurt, maar jongeren uit die tijd konden zich dat hooguit één keer veroorloven. Ze moesten immers bij de supermarkt heel vaak om bier of wijn en dat kostte ook wat. Voor sommigen was de vakantie niet geslaagd als de hele tent op het eind niet rondom was volgebouwd met emballage.

Smac

Het begon meestal wel opgewekt met een keertje spaghetti koken met Smac en tomatenketchup. Maar algauw kwamen de blikken nasi van Koen Visser op het menu of de blikjes wonderstamppot van Maggi. Ravioli in blik was er ook en witte bonen in tomatensaus vulden ook fantastisch.

Wie het (anderszins misschien twijfelachtige) geluk had een militair in de familie te hebben, kon vaak “componenten-eenheden” mee krijgen, soldatenvoeding die over de datum dreigde te raken. Het was een kartonnen doos met werkelijk alles in groene blikken. Een bijzonder soort krentenbrood smaakte fantastisch tot je er een tweede sneetje van nam. Dan hoefde je het nooit meer.

Keiharde biscuits

Er waren blikken met spinaziestamp met varkensvlees, erwtjes met pommes carrées en gehaktballen, hutspot en nog veel meer. Alles smaakte hetzelfde. Maar er zaten ook blikken in met keiharde biscuits en dito chocolade: best lekker. Er was kaas, jam en leverpastei in een literblik, die meteen na opening donkerbruin werd. Verder hadden we koffie, thee en zelfs kleine pakjes sigaretten zonder filter. De ossenstaartsoep was prima, maar vulde nauwelijks.

Ik weet niet hoe de soldaten het deden op bivak, maar wij aten alles lauw. Niemand kon wachten tot het campinggasje de boel warm had gemaakt. Maar, zoals de ouders al zeiden bij het uitzwaaien: honger maakt rauwe bonen zoet.

Foto: Eten warmen op het beroemde blauwe campinggasje. | Foto: archief familie Van der Jagt