door Peter Verdurmen

Het fotoalbum komt op tafel. Zwart-wit foto’s, met zorg ingeplakt. Gestolde herinneringen aan lang vervlogen tijden. Het is mei 1961. Pinksteren. In de Koninginnestraat in IJzendijke wandelen drie tieners, zestien, zeventien jaar oud, naar de Markt. Het is kermis.

Keurige jongens. Colbertje, twee met een stropdas, allen met een kuif. De middelste is Boudewijn, de oudste zoon van schoenhandelaar Impens. Elvisfan.
Rock-’n-roll, het was nieuw, opwindend. Blue Suede Shoes, Hounddog, I Got A Woman, Jailhouse Rock, daar kreeg je danskriebels van! Niet iedereen was even enthousiast. Het liet Boudewijn koud.

Op de radio was het zoeken naar rock-‘n-roll. Luxemburg wist Boudewijn blindelings te vinden op de zacht verlichte schaal. Ook Hilversum had de opzwepende sound ontdekt. Hits van de Spits, gepresenteerd door Theo Uden Masman, leider van  The Ramblers, en Tijd voor Teenagers op vrijdagmiddag met presentator Herman Stok, daar bleef je voor thuis. Wat dacht je!

Singletjes luisteren bij vrienden, heel gewoon toen. Hij fietste naar Paul Metz in Sluis, een klasgenoot, heen en terug gauw 40 kilometer. De nieuwe Elvisfilm in het Ledeltheater in Oostburg? Die móest je zien.

Een fan door dik en dun, na meer dan 60 jaar is Elvis voor hem nog altijd de King. Het is die stem hè.

Zijn grote held heeft hij nooit live gezien. Jammer, Elvis’ manager meed Europa. Wel Jerry Lee Lewis, in Tilburg. Viel nogal tegen trouwens. Na drie kwartier was het pats boem over. Toch een mooie herinnering aan die andere rock-’n-roll legende.

De IJzendijkse rock-‘n-roller van het eerste uur heeft 78 lentes aangetikt. Muziek? De interesse is wat verminderd. Boeken lezen is nu z’n ding. Op de bank ligt een dikke pil van een andere King, Stephen. En Elvis? Daar mag je Boudewijn nog steeds voor wakker maken, zeker weten.

Foto: Boudewijn Impens (midden) met twee vrienden op weg naar de kermis. | Fotograaf onbekend