door Margreeth Ernens-Abrahamse

‘We gaan op schoolreis!’ Dat was de boodschap die juf Mieke haar kleuterklas op een dag in 1964 meegaf. De meeste 5- en 6-jarigen wisten amper waar ze het over had, maar dat het een avontuur zou worden, stond vast.

En zo vertrokken we op een mooie voorjaarsdag met een bus van Terneuzen naar Cadzand. Die 37 kilometer voelde als een wereldreis voor ons. Iedereen had een lunchpakketje bij zich, en er werd onderling flink geruild. ,,Wat heb jij op je boterham?’’ De meeste pakketjes haalden het dan ook niet tot het middaguur.

We deden spelletjes op het strand en mochten pootje baden. De zon scheen en iedereen had het naar z’n zin. Als klap op de vuurpijl gingen we iets drinken in het grote, houten strandpaviljoen. Het was er een beetje donker. Een meisje nam onze bestellingen op. ,,Je kunt kiezen uit sinas, prik en chocomel.’’ Ik wist niet wat chocomel was, maar het klonk als chocolademelk, dus dat wilde ik wel eens proberen. Ik kreeg een ijskoud flesje met een geel etiket in mijn handen gedrukt.

Er zat een lichtbruine vloeistof in en omdat ik flink dorst had gekregen van onze stranddag, begon ik te zuigen aan het meegeleverde rietje. Maar wat was dat een teleurstelling! Het smaakte heel waterig, en helemaal niet lekker, niet zoals ik me chocomel had voorgesteld.

Ik durfde het flesje niet terug te geven, dus dronk ik manmoedig verder. Toen het bijna leeg was, zag ik een donkerbruine drab op de bodem tevoorschijn komen. Maar het spul wilde niet door het dunne rietje en ik likte dus het rietje maar af. De drab bleek mierzoet, en lekker. Juf Mieke zag het en schudde haar hoofd: ,,O, o, ze zijn vergeten het flesje te schudden voor ze het openden.’’

De terugtocht naar huis verliep een stuk rustiger dan de heenreis. Voor de laatste bocht moesten we van de buschauffeur onder onze stoelen duiken en heel stil zijn, zodat onze ouders zouden denken dat we kwijt waren… Het was een succes: toen we joelend overeind kwamen, keken alle ouders opgelucht.

Om onze eerste schoolreis niet te vergeten werd de hele groep nog op de kiek gezet. Een mooi slot van een lange dag. Een flesje chocomel heb ik overigens nooit meer besteld…

Foto: De derde klas van de kleuterschool na het schoolreisje. Juf Mieke staat achterin geheel links, ik sta achterin. tweede van rechts, naast de buschauffeur.

Beluister het gesprek dat Remco van Schellen van Omroep Zeeland met Margreeth  had in ‘Zeeland wordt wakker’: