Bekentenis boven een slavink: zijn eerste liefde

THEMAKRANT LIEFDE EN VRIENDSCHAP (editie 16, MAART 2023)

 

door Ali Pankow

Ook al heb je geen geheimen voor elkaar wil dat niet zeggen dat je alles van elkaar weet. Dat kan wel eens leiden tot een spontane ‘bekentenis’.

Terloops kwam tijdens de maaltijd het gesprek op het thema voor de eerstvolgende editie van Zeeuws Weerzien: ‘Liefde en Vriendschap’. ,,Wat herinner jij je nou bijvoorbeeld nog van je ‘eerste liefde’?’’, vroeg ik wat argeloos aan mijn man. Hij bleef even stil, legde een beetje plechtig zijn bestek neer en staarde voor zich uit:

,,Ze heette Luciënne van Doorn, of…Dooren en woonde in Oud-Turnhout, Mesesstraat 26, of…62, in België dus. Zij kampeerde met haar ouders in Ouwerkerk, ik denk op camping De Krekenoever. Ik was amper zestien, zij een jaar of drie ouder. Ik zat aan de zeedijk te vissen, veel meer kon ik nog niet, ik was broodmager, net terug uit ‘De Klokkenberg’ in Breda na een langdurig verblijf wegens een TBC-operatie.’’

Mooie meid

,,Zij kwam langs daar aan de zeedijk, ging naast me zitten en we praatten wat samen. Ze vroeg hoe dat nou moest met zo’n hengel en wat voor deeg ik gebruikte en of ik de vis die ik ving gewoon weer terug zou gooien. Wat een mooie meid was ze! M’n hart ging er stevig van tekeer. We ontmoetten elkaar daarna vaker en op een bepaald moment spraken we af dat we verkering hadden.

Rinus, al ietsje ouder, toen ik hem al had gestrikt.

God, wat was ik verliefd! Er is niet zoveel gebeurd hoor. We hebben ‘het’ niet gedaan. Wel gezoend, nou en of, wel gezoend en gevoeld! Maar haar vader was een hoge pief bij de politie in Turnhout, commissaris of zo. Hij was niet zo blij met wat er tussen ons gebeurde. Op een middag kwamen we samen  hand in hand de zeedijk aflopen en toen stond hij ons naast zijn auto op te wachten. Hij trok zijn dochter woest de wagen in en reed weg. Ik heb haar nooit meer terug gezien. We zijn elkaar nog wel een tijdje blijven schrijven, maar….. die brieven heb ik niet meer. Tegenwoordig vraag ik me weleens af: Zou ze nog leven, Luciënne van Dooren, of….Doorn uit Oud-Turnhout in de Mesesstraat 26, of…62? Misschien kun jij een oproep doen in Zeeuws Weerzien?’’

Mijn man pakte zijn mes en vork weer op en at verder. Ik prikte wat verdwaasd in de slavink op mijn bord. Die was koud geworden….

Foto boven: Rinus (r) op jonge leeftijd als voetballer bij de SV Ouwerkerk. | fotoarchief Rinus Pankow

1 Reactie
  • Nelli Markus
    Geplaatst op 12:19h, 29 mei Beantwoorden

    Mooi en spannend verhaal. Zie het gebeuren

Geef een reactie