door Ali Pankow

Een diep geloof in Sinterklaas heb ik nooit gekoesterd, maar ik heb wel altijd intens genoten van het festijn op zich. Wellicht heeft dat alles te maken met mijn grote liefde voor theater. Heerlijk toch die jaarlijkse verkleedpartij met de belangrijkste rollen die je je kunt voorstellen: Sint en zijn Pieten.

Zeeuwse Sinterklaasboeken zijn er nauwelijks. Jacob Stamperius uit Wilhelminadorp schreef ‘Verslag van het bezoek van Sint Nicolaas met zijn Pieten aan Zierikzee op 5 December 1924’.

Mijn ouders waren duidelijk niet zo van bangmakerij, want ik heb als kind nooit iets van hen gehoord over ‘in de zak gestopt worden als je stout was geweest’. Geloof in het ‘echte bestaan’ van Sinterklaas was er simpelweg niet en dus ook geen onnodige ontgoocheling nadat je als kind jaren voor de gek was gehouden. Het Sinterklaasfeest was alleen maar leuk. Extra leuk zelfs die keer dat mijn vader als Zwarte Piet – sorry, het was half jaren vijftig en dus nog geen discussie – moest optreden tijdens het Sintfeest bij het bedrijf waar hij werkte. Dat optreden was wel angstvallig voor mij  – amper vijf jaar – geheim gehouden. Maar wat dachten ze nou? Direct toen ik zijn stem hoorde, riep ik blij uit: ,,Die Zwarte Piet dat is mijn vader!’’

In de loop der jaren werd Sinterklaasavond steeds leuker. De verwachting over de cadeautjes die je zou krijgen, verschoof naar de voorpret over de leuke dingen en gedichtjes waarmee je de anderen zou verrassen. Wat ik van huis uit rond Sinterklaas had meegekregen, trok ik later door naar mijn eigen gezinnetje. Heerlijk om te zien hoe dochterlief op tweejarige leeftijd genoot van een acrobatische Pieten-act in de toenmalige Concertzaal in Zierikzee. ,,Er komt nog meer! Er komt nog meer!’’, kirde ze  blij lachend.

Een memorabel hoogtepunt werd haar uitspraak toen ze als dreumes samen met haar opa de voordeur opende nadat er heel hard was aangebeld. Op de stoep stonden twee wasmanden vol met pakjes. Ze klapte in haar handjes en zei: ,,Allemaal cadeautjes voor jarig…!’’ Die blije uitroep werd bij ons  in intieme kring het synoniem voor ‘Sinterklaas vieren’, want nu, bijna veertig jaar later, stemmen we af op welke avond we bij elkaar kunnen zijn voor ‘allemaal cadeautjes voor jarig’.

Beluister het gesprek dat Remco van Schellen van Omroep Zeeland met Ali had in Zeeland Wordt Wakker:

Foto boven: In 1988 vond de landelijke intocht van Sinterklaas in Zierikzee plaats.