Zwarte Panter: superdoelman en ladykiller
THEMAKRANT SPORT (editie 22, herfst 2024)
door Peter de Jonge
Hij was een buitengewoon getalenteerde sporter, een showman en een ladykiller: Frans de Munck uit Goes had het allemaal. Met zijn altijd keurig achterover gekamde, ravenzwarte haar en atletische lichaam een indrukwekkende verschijning tussen de doelpalen. Hij verwierf door zijn katachtige duiken de bijnaam ‘zwarte panter’.
De Munck begon bij de voetbalclub VV Goes. In 1943 werd hij kampioen van de 2de klasse met dat elftal, waarvan ‘legendarische’ spelers als Jempi van der Sluis, Chiel de Kok en Flip Paauwe deel uit maakten. Zijn kwaliteiten sprongen bij andere clubs in het oog, waardoor hij de overstap maakte naar Sittardse Boys. Hoewel het betaald voetbal nog niet bestond was het een publiek geheim dat hij daar betaald kreeg. Hij behoorde tot het kleine groepje Nederlanders dat als eerste in het buitenland ging spelen, in zijn geval bij 1. FC Köln, vijf jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog.
De Munck kwam 31 keer uit voor het Nederlands elftal en verdedigde 12 maart 1953 het doel tijdens de zogenoemde Watersnoodwedstrijd in Parijs, een benefietwedstrijd van in het buitenland spelende Nederlandse profs tegen Frankrijk. De opbrengst ging naar de slachtoffers van de Watersnoodramp.
Hij oogstte bewondering en afgunst. Dat laatste vooral toen hij in 1957 voorafgaand aan de wedstrijd Sparta-DOS de Amerikaanse filmster Jayne Mansfield, in Nederland voor promotie van haar films, vol op de lippen kuste.
foto: De beroemde kus van Frans de Munck en Jayne Mansfield.
Geen reacties