‘We vermaakten ons toch wel’

THEMAKRANT VAKANTIE (editie 21, ZOMER 2024)

 

door Peter Verdurmen

Het zijn sportievelingen. Elke maandagmorgen rond de klok van half tien starten ze de benenwagen. Regen of geen regen, en er is wat gevallen de laatste tijd, zomer en winter. De zeventigers en tachtigers maken iedere week een flinke wandeling rond het dorp IJzendijke.

Na een uur zijn ze terug in soosgebouw ‘De Zwaluw’ aan de Rozemarijnstraat. Tijd om onder het genot van koffie gezellig bij te kletsen. We schuiven aan. Het onderwerp van gesprek is vakantie. Wie is er in zijn jeugd, we hebben het over de jaren vijftig, wel eens op vakantie geweest? Iedereen kijkt elkaar aan, het blijft oorverdovend stil. Helemaal niemand? Jannie Bax antwoordt als enige: ,,We zijn met het gezin wel eens in de Hoge Venen in België op vakantie geweest. Moeder spaarde er speciaal voor. Op vakantie gaan was in die tijd geen vanzelfsprekendheid.’’

Niet zeuren

Omdat de centjes voor een vakantiereis ontbraken bleven de kinderen niet zeuren. ,,We accepteerden dat gewoon’’, aldus Jannie. ,,Ik ben opgegroeid in Amsterdam. Met z’n allen fietsten we naar Zandvoort. Dat is toch al gauw anderhalf uur trappen. Op het strand vermaakten we ons kostelijk. Brood en drinken namen we mee van huis.’’

Boudewijn Impens, geboren en getogen in IJzendijke, kwam in de zomer ook wel eens aan het strand. Het zijn de enige vakantie-uitjes die hij zich kan herinneren uit zijn jeugdjaren. Zijn vader, handelaar van beroep, ging de boer op met schoenen en klompen. Een auto gaf bewegingsvrijheid.

Alleen met de trein

Jotie Kruidenier-Sanderse, een Vlissingse wiens vader werkte op scheepswerf De Schelde, mocht als kind best al veel. Ze was 9 of 10 toen ze in de vakantie uit logeren ging bij familie in Amsterdam. ,,Alleen met de trein, dat was wat. Bang? Nee hoor. Er was geen reden om angstig te zijn’’ Na haar pensionering heeft de IJzendijkse onderwijzeres samen met echtgenoot Wim de schade ruimschoots ingehaald. Beiden genoten met volle teugen van de verre reizen.

Voor Herman Hamelijnck, die als kind de bevrijding van IJzendijke meemaakte, was de wereld klein. Van het buitenland wist je nauwelijks iets. Niet erg hoor, vindt Herman. ,,Voetballen, hutten bouwen, spelletjes, we verveelden ons nooit in de vakantie.’’ Veel later trok hij er met vrouwlief met de caravan regelmatig op uit. Schotland, Noorwegen, de Alpenlanden, het was puur genieten voor het stel.

Naar het zwembad

Lucie Buyck is een boerendochter. Reizen zat er niet in. ,,We hadden een gemengd bedrijf. Als kind werkte je van jongs af aan mee. ’s Middags mochten we naar het zwembad in Aardenburg. Dat was het wel zo’n beetje.’’

In hun jeugdjaren ging bijna niemand op vakantie. Het leven was eenvoudig, je stelde geen hoge eisen, hoor je bij iedereen doorklinken. Het is geen heilig moeten geworden later, dat reizen. Lange rijen trotseren op Schiphol? Laat maar…

foto: Redacteur Peter Verdurmen trok er met zijn familie tijdens de vakantie met de fiets op uit. | Foto collectie familie Verdurmen

Geen reacties

Geef een reactie