THEMAKRANT KLEDERDRACHT (editie 19, DECEMBER 2023)

door Ada Lilipaly – de Voogt

Mijn moeder Ploon de Voogt – Jobse uit Oostkapelle heeft tot begin jaren vijftig de Walcherse streekdracht gedragen. Ze kon de kleding ook zelf naaien en veel vrouwen kwamen daarvoor aan de deur.

Het was de tijd dat we steeds meer naar het strand gingen. Er kwamen toeristen en ook werd er gereisd. Moeder vond de kleding erg mooi, maar het werd lastiger in het dagelijks gebruik. Ze voorzag dat ze tot de laatste generatie behoorde die de streekdracht zou dragen. Ze ervoer dat ze als toeristisch object werd gezien en daar had ze geen zin in. Ze wilde anoniem in de trein stappen. Ze wilde ook de zee in en zich makkelijker kunnen kleden.

Op d’r burgers

Ze besloot op d’r burgers te gaan. Moeder zei het tegen niemand, want ze kon het commentaar bij voorbaat niet verdragen. Alleen wij als gezinsleden en haar moeder wisten ervan.

Ze verkocht haar snoer bloedkoralen om de nieuwe outfit te bekostigen, ging naar onze tante in Utrecht en heeft daar in een paar dagen de metamorfose ondergaan: permanentje in het haar, winkel in winkel uit om een complete garderobe te kopen: verschillende rokken, blouses, nylonkousen, beha, corset, mantels en hoedjes.

Wij waren erg benieuwd of ze onze moeder nog wel zou zijn.

Ze kwam die dag door de voordeur binnen, wat ze nooit deed. Zo was het een extra plechtig moment. Ja, het was een vreemde vrouw die binnenkwam, maar toen we elkaar begroetten en we haar stem hoorden was het vertrouwd en was ze nog dezelfde als voordien.

Negatiever

Oma was heel modern in haar commentaar en begreep dat moeder met haar tijd wilde meegaan. Anderen waren negatiever. In het dorp werden er opmerkingen gemaakt als ‘Oe koje dat noe doe?’ en ‘Je was toch oaltied zo pront!’

Moeder vond dat niet leuk en zei: ,,Het lijkt net of het niks meer is met mij.’’ Ze heeft nog vele jaren haar burgerkleding gedragen, ook zelf gemaakt en is met de mode meegegaan.

Foto: Getekend portret van Ploon Jobse. | maker onbekend