door Allie Barth

Zeeland behoorde tot de oprichters van damesvoetbal in Nederland. Dat mag best eens hardop gezegd worden. In het begin van de jaren zeventig van de vorige eeuw kwam het tot een competitie van Zeeuwse damesteams.

Maar minder bekend is de poging in Middelburg om in de jaren vijftig, 1956 of 1957,  te komen tot een damescompetitie. Ik was toen een jongen van negen of tien jaar. Wij woonden daar aan de Sportlaan. Wanneer precies in die jaren het kwam tot een echte wedstrijd van twee damesteams weet ik niet meer, want nog maar een kleine jongen. Maar mijn broertje en ik waren erbij. De wedstrijd vond namelijk plaats op het bijveld, zonder tribune en daar kon je vanaf de Sportlaan makkelijk zonder betalen terecht. Een blunder van de mannen die de wedstrijd, waarvan de opbrengst voor een goed doel bestemd was, organiseerden. Alhoewel? Er stonden voetballiefhebbers drie rijen dik langs de lijn. Wat was de beweegreden van de bezoekers. Er waren er, die op de zondag woonden op het voetbalveld. Henk Sprengers van de strip Kick Wilstra gaf dat uitstekend weer, zoals u op de illustratie kunt zien. Dat waren de supporters die elke wedstrijd van de jeugd tot de veteranen langs de lijn stonden. Andere mannen wilden wel eens zien wat vrouwen met een bal konden en de meesten kwamen natuurlijk om eens hartelijk te kunnen lachen.

Maar terug naar Middelburg. Het was die dag in het voorjaar prachtig weer. Tweeëntwintig dames, in verschillende tenues, betraden het veld. Na de toss stelden de teams zich op en op het fluitsignaal van de mannelijke scheidsrechter begon de wedstrijd. Het gelach van de in groten getale opgekomen  mannen (want vrouwen waren er nauwelijks), was niet van de lucht. Er ging heel veel mis. Algauw ontaardde de wedstrijd in een bijeenkomst van 21 speelsters op één helft van het veld. Dat waren van de ene partij hoofdzakelijk korfbalsters, die nog enige balgevoel bezaten en daardoor wat beter speelden dan de anderen. Maar ook de korfbalsters misten de nodige vaardigheid met de bal aan de voet, met éen grote uitzondering. Er was één jongedame, die wel in staat was om echt te voetballen. Zij beschikte bovendien over kijk op het spelletje, was niet te beroerd om haar medespeelsters van een goede pass te voorzien en ze had een verwoestend schot, waarmee zij het net van de tegenstandsters regelmatig deed opbollen. De vrouw die op doel stond had het druk met vissen. De keepster aan de andere kant van het veld had de hele wedstrijd niets te doen.

Het was een wedstrijd voor het goede doel. Hoeveel de kaartjes voor de wedstrijd kostten, weet ik niet, maar afgaande op het aantal toeschouwers moet het een succes zijn geweest. En daar ging het natuurlijk om. En misschien heeft deze wedstrijd er mede toe bijgedragen dat ruim tien jaar later er een damescompetitie in Zeeland van de grond kwam, als eerste in heel Nederland. Daar mogen de Zeeuwen, kijkend naar de wedstrijden van het Nederlands damesvoetbalelftal, best trots op zijn.

Foto strips: Kick Wilstra was in de jaren vijftig een bekende strip. De hier afgebeelde pagina’s komen uit de strip Voetbalrevoluties. Henk Sprenger was de auteur van deze strips. In dit verhaal nemen de vrouwen het heft in handen en gaan met deegroller en mattenkopper de fanatieke supporters te lijf. Deze mannen worden geacht om op zondagen ook eens tijd te besteden aan hun gezin.