THEMAKRANT LIEFDE EN VRIENDSCHAP (editie 16, MAART 2023)

door Jopie Meerman

De jeugd van nu is verwend. Op elke radiozender, via tv en andere media is elk liedje van welke artiest dan ook te beluisteren. Wij moesten het doen met het radioprogramma Tijd voor teenagers, eenmaal per week. En daar werd dan ook fanatiek naar geluisterd.

De vakantietijd, dat was pas echt de tijd voor teenagers. En al moest je dan met je ouders mee, dat maakte niks uit. Je had altijd wel ergens de gelegenheid er tussen uit te glippen en aan te pappen met een buitenlander. Je was immers in het buitenland, dus buitenlanders waren er meer dan genoeg.

De Brilkever. | foto klassiekerweb

En je kon zelfs, al was je al een eind over de grens Duitsland in, toch nog meeluisteren met Tijd voor teenagers op de autoradio. Ja, die had pa in zijn Kever. Het was weliswaar niet meer de originele Brilkever, maar we gingen wel naar het land van herkomst toe.

Wij, mijn zus en ik, hadden ook een broertje dat ongeveer negen jaar jonger was dan ik. Zoveel jonger dat hij het leuk vond om te klikken over zijn twee zussen die op de camping met vreemde snuiters praatten. Maar dat deden we echt om de taal te oefenen.

Wandelen

Herman Stok in 1968. Hij presenteerde het radioprogramma Tijd voor Teenagers van 1961 tot 1970.

We zaten beiden op de middelbare school. We vonden het dan ook zeer interessant dat twee Duitse jongens ons wat verder wilden onderwijzen. Dus ’s avonds gingen de twee Thoolse meiden aan de wandel. En er werd veel gepraat. En de wandeling ging steeds maar verder. We werden moe, moesten uitrusten. Even zitten, en misschien dachten de jongens dat we het wat benauwd hadden, want ze gingen mond- op- mond beademing toepassen. En ’t hielp nog ook. Heel gezellig wandelden we heel laat op de avond terug naar de camping.

Daar werden we opgewacht door een boze vader, die ons op zeer Hollandse wijze de les las, uitstekend verstaanbaar voor alle andere kampeerders die op deze wijze kennismaakten met de toen al bij de familie Ottevanger bestaande normen en waarden. Wij hebben ons de rest van de vakantie netjes gedragen. Kon ook niet anders, want nu hield niet alleen ons broertje, maar de hele camping ons in de gaten!

En die vakantieliefde? Misschien heb ik zijn pasfoto nog… Maar hoe hij heette, dat ben ik vergeten. En zijn kussen? Ach, ’t was maar één keer!