THEMAKRANT SCHOOL (editie 14, SEPTEMBER 2022)

door Margreeth Ernens-Abrahamse

Zesde klas lagere school en de brugklas lonkte: eindelijk ‘groot’!

Het merendeel van mijn klasgenoten deed de CITO-toets om het juiste schooltype te kunnen kiezen. Ik niet, mijn vader vond het een dure grap en volstrekt overbodig. Aangezien ik kind nummer vier was, kon hij zelf wel inschatten dat ik naar het Havo kon en daar gaf hij me dan ook voor op bij het Zeldenrustcollege in Terneuzen.

Ik mocht echter niet zomaar naar de brugklas: er moest een heus toelatingsexamen worden afgelegd. Samen met klasgenoten Jan en Jan meldde ik me ruim voor tijd op een zaterdagmorgen. Voor het eerst naar school op zaterdag! Er waren gelukkig heel wat lotgenoten die aan de tand moesten worden gevoeld.

Noodgebouwen

Het Zeldenrustcollege bestond in 1970 nog maar vier jaar en was gehuisvest in een paar noodgebouwen aan de Mozarthof. Er was geen plein, alleen een vrij breed pad tussen de lokalen en het fietsenhok. De wijde omgeving was nog onbebouwd.

De beide Jannen en ik waren zenuwachtig. Toen de bel eindelijk ging waren we blij dat we mochten beginnen. We werden in een lokaal aan aparte tafeltjes gezet en er waren twee surveillanten die goed in de gaten hielden of we bij elkaar afkeken. Het jaar ervoor had ik verkeersexamen gedaan, maar dit was toch wel heel andere koek.

Atheneum

Het duurde ruim een week (we stonden stijf van de spanning) eer we alle drie bericht kregen dat we werden toegelaten tot B5, een van de brugklassen. Blijkbaar hadden we het goed gedaan want deze klas had allemaal leerlingen die naar het atheneum waren doorverwezen.

De stapels boeken voor de leerlingen van het Zeldenrustcollege werden in de zomervakantie klaargelegd. | foto: Piet Dieleman

In de laatste week van de zomervakantie konden we onze huurboeken ophalen. Ik kreeg geld mee, want er moest ter plekke worden afgerekend. We kregen er meteen gymkleren aangemeten (een blauwe gymbroek en een wit badstoffen shirt met het schoollogo). Verder ontvingen we ons rooster. De klaslokalen van het Zeldenrustcollege hadden namen als Pascal (voor de lessen Frans), Van Schendel (Nederlands) en Shakespeare (Engels), zo lazen we op het rooster. Voortaan moest je dus ieder uur met een volle boekentas sjouwen naar een ander lokaal met een andere leraar.

Boeken kaften

Het zou wennen worden, maar we hadden er zin in! En we waren heel benieuwd naar onze nieuwe klasgenoten van B5. En natuurlijk naar de leraren. Op het rooster stonden de namen Stompff, Speelman, Rammeloo, Janse, De Rode, De Visser, Hamelink, Van der Windt, Neele, VanLerBerghe, Lokerse, Bauwens, Switters, Verpoorte, Martens, De Jonge, Wielenga, rector Van Dijk en concièrge Sturm. Maar eerst moesten al die boeken worden gekaft, want anders kreeg je een boete, zo was ons dreigend verzekerd.

Foto boven: Het Zeldenrustcollege bestond in 1970 uit noodgebouwen. De omgeving was nog onbebouwd. | foto Piet Dieleman