THEMAKRANT SCHOOL (editie 14, SEPTEMBER 2022)

door Ans van Nieuwehuijze

Je had schoolzwemmen en zwemles. Maar sommige kinderen leerden het zichzelf aan.

In de buurtschap Den Osse, tussen Brouwershaven en Scharendijke, leerde ik mezelf in de Grevelingen aan het zandstrandje zwemmen. Ik deed dat door de schoolslag van oudere kinderen en volwassenen af te kijken. Op enig moment bleef ik drijven en kon ik dus ook zwemmen. Niet lang daarna waagde ik een sprong in het water en ging later zelfs duiken van het uitwateringssluisje van gemaal Den Osse. Een openbaar zwembad was er in die tijd op Schouwen-Duiveland niet.

Eb en vloed

Op mijn zesde deed ik voor het oog van mijn vader een proeve van bekwaamheid in de vaargeul die naar de haven in Brouwershaven leidde. Daarna mocht ik in de haven zwemmen. Dat kon alleen bij hoog water. De Deltadammen waren er nog niet en dus had je in de Grevelingen nog eb en vloed.

In de jaren zestig zat ik op de openbare ulo in Zierikzee. Aan De Val, vlak voor de oprit naar de Zeelandbrug, was in 1959 een openluchtzwembad met water dat uit de Oosterschelde werd binnengelaten. Het onverwarmde bad was alleen in de zomer open.

Bij mooi weer werd de gymles in het zwembad gegeven. Ik keek daar naar uit, want de gewone gymoefeningen waren aan mij niet zo besteed.

Geen zwemdiploma

Maar wat een teleurstelling was die eerste keer: ik mocht niet in het diepe want ik had geen zwemdiploma. Zat ik dus bijna een uur als twaalfjarige met kleuters in het pierenbadje.

Heel snel heb ik via de gymleraar en de badmeester toen examen voor mijn A-diploma gedaan en na al die oefeningen in de Brouwse haven was ik meteen geslaagd.

Het zwembad bestaat inmiddels niet meer. Op de locatie heeft daarna een tijd een woonwagenkampje gestaan en inmiddels wordt het hoekje gedomineerd door ruige begroeiing.

Foto: Het pierenbadje van zwembad De Val Zierikzee in 1960. | Foto Zeeuws Archief, Beeldbank Schouwen-Duiveland, nr ZM-2988