THEMAKRANT SPELEN (editie 13, JUNI 2022)

door Jopie Meerman

De mooiste tijd van het jaar was wanneer de dagen langer werden en je na het avondeten weer buiten mocht spelen. Daar had je zó lang op gewacht.

Een beetje vergelijkbaar met de dagen dat we coronavrij waren? Maar goed. Als kind speelde je natuurlijk heel veel buiten. En dat ging in perioden: ballen, knikkeren, verstoppertje, touwtje springen.

In Tholen speelden wij een spel dat zeer plaatsgebonden was, ja, zelfs straatgebonden: in het Juliaantje, nu heet die straat Gildenstraat, gingen wij griffelen.

Daar had je griffels bij nodig. Ze zijn er nog wel, maar wie schrijft er nog op een lei? Die griffels brak je in stukjes en daarmee werd gehandeld. Nee, we hadden geen beursgebonden bedrijven, maar we deden wel zaken.

Je had een afgedankt leesboek, legde tussen de pagina’s hele  mooie ansichtkaarten en degene die griffels had, mocht een kaart eruit kiezen, door er een speld tussen te steken. Of je ging kaarten met harde kartonnetjes van sigarettenmerken. Gelukkig dat er toen nog gerookt mocht worden. En de winnaar kreeg de inzet, een heleboel stukjes griffel.

En wat te denken van de zelfgemaakte kijkdozen. Schoenendozen met daarin prachtige taferelen, en afgedekt met rood doorschijnend papier. De creatievelingen verdienden griffels als water!

Maar de grootste omzet had een zoon van de molenaar. Die reed met een soort bedrijfsfiets, waarop een grote bagagedrager zat voor de zakken meel. Voor de griffeltijd was dit een geweldige investering! We voelden ons als de koninklijke familie in de Gouden Koets op Prinsjesdag! Daar had je heel je griffelkapitaal voor over.

Foto: Griffels | foto Wikimedia commons