THEMAKRANT MUZIEK (editie 12, APRIL 2022)

door Albert Kort

‘Help’ van The Beatles was het eerste singletje dat ik kocht. De dag dat ik met mijn moeder naar Radio van de Broek in de Klokstraat in Goes wandelde, herinner ik me nog als de dag van gisteren. De verkoopster legde het 45-toeren plaatje op een draaitafel en wij konden met ieder een koptelefoon naast het oor naar de klanken luisteren.

Hoewel ik het nummertje al vele malen op de radio had gehoord – we hadden in de keuken een draagbaar transistortoestelletje staan – wilde ik het singletje toch per se zelf kopen, zelfs al ging dat ten koste van al mijn spaarcenten. Alleen de goedkeuring van mijn ouders ontbrak nog en daarom was mijn moeder met me meegegaan.

Ik wist dat dit soort muziek niet echt haar ‘ding’ was, en daarom kon ik mijn geluk niet op toen ze in de winkel zei: ,,Als je het plaatje nou zo graag wil, mag je het wel kopen.’’ Nadat ik de drie gulden en vijf en negentig cent op de toonbank had uitgeteld, verliet ik zo trots als een pauw de winkel. Thuisgekomen kon ik het plaatje in de huiskamer draaien. Op een draaitafel, die onderdeel uitmaakte van een kolossaal wandmeubel, waarin behalve de pick-up nog plaats was voor een radio en opbergrek voor langspeelplaten.

Kattengejank

Mijn vader vond popmuziek maar niks. De liedjes van de ‘Fab Four’ mochten mij dan wel als muziek in de oren klinken, vader had er slechts één woord voor over: ‘kattengejank’. Wanneer hij ’s avonds in de huiskamer de krant zat te lezen, had hij dan ook liever niet dat dit soort muziek werd gedraaid.

De plaatjes van de Beatles, Rolling Stones, Kinks en de vele andere beroemde bands uit die tijd heb ik al lang niet meer. Wat rest, zijn de klanken van de muziek, waarvan ik bijna een halve eeuw later nog steeds kan genieten. De klanken roepen herinneringen op. Zoals herinneringen aan de lagere school, toen ik ter gelegenheid van mijn verjaardag van de juf in de klas een grammofoonplaatje van de Beatles mocht draaien. Maar ook aan de keren dat we naar het strand gingen om met ons transistorradiootje naar de Top-40 te luisteren en daar in spanning wachtten welke groep er die week op nummer 1 stond.

Pink Floyd

En zo kan ik achteraf nog meer dingen bedenken die ik met deze muziek associeer. Mijn studiejaren in Amsterdam bijvoorbeeld, waar ik in een piepklein kamertje aan de Raadhuisstraat in Amsterdam met volle teugen genoot van de weldadige klanken die uit de kolossale Wharfedale-geluidsboxen klonken. De muziek van de Beatles had toen inmiddels al plaats gemaakt voor die van Pink Floyd, Genesis en de vele andere groepen die in de jaren zeventig furore maakten.

Herinneringen aan een tijd die velen van ons koesteren. Het was tenslotte de tijd waarin we jong waren, de toekomst aan onze voeten lag en de bomen de hemel in leken te groeien. Kortom, ‘onze tijd’.

Foto: Hoes van de langspeelplaat Help! van The Beatles, die uitkwam in 1965. De titelsong kwam uit als single, net als de nummers Yesterday en Ticket to Ride.