door Ali Pankow

‘Mister Doe het zelf’ was de titel van de klucht die ergens begin jaren tachtig op het repertoire stond bij Toneelvereniging Ouwerkerk.

Mijn man (Rinus) voerde de regie en ik speelde er een klein rolletje in. De voltallige cast was enthousiast en had veel plezier in repetitieproces én opvoeringen. Er werd ook best veel energie in gestoken en de ambitie was hoog genoeg om zonder souffleur te spelen, want de tekstkennis was perfect. De eerlijkheid gebiedt echter te erkennen dat we op spelniveau nog heel veel te leren hadden. Om over besef en inzicht in echt goed repertoire maar te zwijgen.

Dat zou weldra komen toen we kennis maakten met het Zeeuws Centrum voor het Amateurtheater en massaal cursussen gingen volgen bij  de provinciale toneeladviseurs Willem Huijbreghs en Ron Lubbersen. Daar ging een wereld voor ons open en voor velen werd toneelspelen toen een zeer serieuze aangelegenheid. Meer dan een hobby vaak.

Maar zover waren we nog niet toen we ‘Mister Doe het zelf’ op het repertoire hadden. Het was een simpele klucht waar we veel lol in hadden. Beetje jammer was dat je als dorpsvereniging zo’n stuk meestal maar twee keer in het plaatselijke dorpshuis kon opvoeren. Daarmee was de markt op Ouwerkerk wel afgeroomd. Extra leuk dus toen er dankzij mond-tot-mond reclame vanuit Zierikzee belangstelling kwam voor een voorstelling. Zo voldeden we graag aan de uitnodiging voor de Ambtenarenbond te komen spelen in het toenmalig Hervormd Verenigingsgebouw in Zierikzee. Het werd een succes en we kregen de smaak steeds meer te pakken. Dus riepen we voltallig ‘ja’ toen ook vanuit Verpleeghuis Corneliastichting aan het Havenpark het verzoek kwam voor de bewoners daar te komen spelen.

Bewoners van een verpleeghuis anno 1980 vormden een ander publiek dan ambtenaren, moesten we natuurlijk wel goed beseffen. Heel divers ook: dementerenden en mensen met lichamelijke beperkingen zaten bijeen in de recreatiezaal. ,,Jullie zullen echt behoorlijk hard moeten spreken hoor. Anders verstaan ze er niks van. Er zitten zulke oude mensen tussen’’, drukte de regisseur ons als spelers op het hart, nadat hij even een blik in de zaal had geworpen. Toen hij zelf even later op uitnodiging van directeur Ad Schouw van De Cornelia ter inleiding iets over het toneelstuk vertelde, begon mijn man enthousiast met: ‘Welkom dames en heren. Wij komen graag voor jullie spelen…..’ Toen klonk het gebiedend vanuit de zaal: ,,Meneer Pannekoek: Kan het een beetje harder!’’ Wij als spelers hebben onze regisseur die avond  alleen even besmuikt toegelachen.

Foto:  Verpleeghuis Corneliastichting aan het Havenpark in Zierikzee in 1977. | ZB Bibliotheek van Zeeland, recordnummer 56257

Beluister het gesprek dat Remco van Schellen van Omroep Zeeland met Ali had in Zeeland Wordt Wakker: