Hij komt, hij komt!

door Johanna Brouwer

Ook al woonden we behoorlijk afgelegen op de boerderij aan de Schroeweg, Sint Nicolaas wist ons toch wel te vinden.

De voorpret begon al weken tevoren met het oefenen van de sinterklaasliedjes. Omdat m’n moeder wel iets beters te doen had dan vier keer op een dag vier kilometer heen-en-weer fietsen om mij naar een kleuterschool te brengen, had zij zelf de taak van sinterklaasliedjes leren, matjes vlechten en punniken op zich genomen.

De liedjes zaten er ruim op tijd in om de Goedheiligman te verwelkomen op de Middelburgse kaai, en achterop de fiets ging ik met mama naar de stad. Al vanaf de Stationsbrug zag ik de stoomboot liggen aan de Loskade, tegenover hotel De Nieuwe Doelen. En heel toevallig stapte daar net de Sint naar buiten, vergezeld door zijn pieten! Hoe kon dat nou, hij kwam toch met de boot uit Spanje? Mama jokte vrolijk dat hij gisteren al gearriveerd was en dat hij vannacht in het hotel geslapen had.
Op de winderige en steenkoude Punt sloten we aan bij de andere moeders en kinderen en zongen uit volle borst het hele repertoire. En ja hoor, daar kwam de boot de hoek met het kanaal om. Daarna ging het snel: Sint kwam over de loopplank aan wal, schudde handen, klom op z’n paard, zwaaide wat en begon aan z’n rondrit door de stad. De pieten strooiden pepernoten en klein snoepgoed, maar ik was net niet handig genoeg om er ook een op te rapen. Dat gaf niet, zei mama, want vanavond mocht ik m’n schoen zetten en daar zou dan morgenochtend misschien wel wat strooigoed of zo in zitten.

Papa vond dat ik beter m’n klomp kon zetten in plaats van m’n schoen en dat was een goed idee. Ik vulde de klomp met stro, deed er ook een stuk van een winterpee in en zong me helemaal schor bij de kachel. En jawel, de volgende morgen was de klomp leeg en lag er een gevulde muis van chocolade in! Was dat even leuk.

Op de avond van 5 december werd het ritueel met de klomp herhaald en wat denk je: er stond de volgende morgen een schoolbordje naast de kachel, met een pakje gekleurde krijtjes erbij. Aan de bovenkant van het bord stonden letters en die tekende ik de hele dag na, natuurlijk.

Het was ook leuk dat het die nacht een beetje gesneeuwd had. Niet genoeg om een sneeuwpop te maken, maar ik kon wel goed zien dat het paard van Sinterklaas tot aan de achterdeur gelopen had en dat daar gemorst was met het stro.

Pas jaren later hoorde ik dat papa in alle vroegte het paard van stal had gehaald en daarmee wat heen en weer gelopen had over het erf.

foto: De Sint kwam ook bij Johanna thuis. Ze kijkt wat argwanend naar de Goedheiligman, want die heeft net zulke gymschoenen als papa. | foto privéarchief Johanna Brouwer

Geen reacties

Geef een reactie