Zeeuws Weerzien is een gratis krant vol verhalen over het Zeeland van de vorige eeuw: van oude krantenartikelen tot columns van hedendaagse schrijvers. Om zelf te lezen, maar vooral als aansporing om samen met anderen herinneringen op te halen. De krant is bedoeld voor oudere inwoners van Zeeland en verschijnt vier keer per jaar. De volgende editie staat in het teken van FEESTEN EN PARTIJEN en wordt verwacht in de winter van 2025/2026.
Een oud fenomeen in een ander jasje: de ecostoof doet wat vroeger de hooikist deed. Je kunt er eten in nagaren zonder dat het brandstof kost. Dat wist men honderdvijftig jaar geleden natuurlijk ook al...
22 december, 2025 Home Verhalen
Menno de Coussemaker uit IJzendijke was 14 toen hij bij zijn vader in de slagerij ging werken. In die tijd waren er nog veel huisslachtingen en vooral in het najaar hadden vader en zoon het extra druk...
17 december, 2025 Home Verhalen
Een paar oude foto's brengen de kijker terug naar de jaren zestig in Vlissingen. Veel zorgeloos vrolijke kinderen op een kar. ...
12 december, 2025 Columns Home
Halverwege de jaren vijftig kwam het koken met stoom in zwang. In veel huishoudens deden de stoomstapelpannen hun intrede. Een toren pannen, waar je bijna niet naar hoefde om te kijken want het eten w...
10 december, 2025 Home VerhalenVOLG ONS OP FACEBOOK en krijg altijd de laatste nieuwtjes van en over ons. We delen er onze verhalen, foto’s en persoonlijke columns.
Deze week konden we onze 1000ste volger registreren: Marga van den Broecke uit Breskens. Van harte gefeliciteerd! U ontvangt van ons een Album van de redactie, met een selectie van columns en (persoonlijke) foto’s van de redacteuren. De boekjes zijn niet te koop en inmiddels een verzamelaarsitem voor liefhebbers!
Ons herfstnummer (26) van Zeeuws Weerzien gaat over WAT SCHAFT DE POT? Als vader thuiskwam van het werk tilde hij in de keuken even het deksel van de pannen op om te kijken wat er op tafel kwam. Dat waren vooral stamppotten, speklappen, stoofvlees en boontjes of kropsla uit eigen tuin. De eerste friettenten en Chinese restaurants verschenen en als we iets buitennissigs wilden eten gingen we naar een restaurant.
De nieuwe Zeeuws Weerzien ligt voor u klaar op diverse afhaal- oftewel distributiepunten!
De gratis kwartaalkrant van Zeeuws Weerzien, vol artikelen over het Zeeland van de vorige eeuw, is bedoeld voor (oudere) inwoners van Zeeland: om zelf te lezen, maar vooral als aansporing om samen met anderen herinneringen op te halen en zo met elkaar in contact te komen. In heel Zeeland houdt Zeeuws Weerzien leesbijeenkomsten, waar ouderen samen met onze vrijwilligers praten over het thema van de krant. Om met name aan de groeiende vraag naar leesbijeenkomsten te kunnen voldoen, zijn wij op zoek naar extra helpende handen. Lijkt het u leuk om gastheer of -vrouw te zijn? In alle regio’s van Zeeland zoeken wij nieuwe collega’s die 4x per jaar een ochtend of middag willen begeleiden. Kom een keer langs of neem contact op met Rina Cevaal via leesteams@zeeuwsweerzien.nl.
Met uw bijdrage kan Zeeuws Weerzien blijven bestaan. Wij zijn ANBI-geregistreerd, dus uw gift is aftrekbaar van de belasting. U kunt uw gift rechtstreeks overmaken via
IBAN NL 37 RABO 0336 2762 73.
Hartelijk dank voor uw steun!
Sommige ouderen kunnen onze krant niet zelf ophalen. Neem daarom een exemplaar van Zeeuws Weerzien mee voor iemand bij u in de buurt. Doe hem in de bus of liever nog: geef hem persoonlijk af. Zo bezorgt u ouderen een paar uurtjes nostalgisch leesplezier. Dank voor uw hulp en zegt het voort!
Opoe Pluus schreef voa ’n krante,
en dat vond ze harstikke leuk.
Z ‘ield noe eênmael van ouwe diengen,
en nie van die moderrene meuk.
Bie die krante schreven ze over tredisies,
zoas riengsteken en over de rommelpot.
Nie iedereên kenden die vroegere verhaelen
daerom aelden ze die van achter ’t slot.
De mensen kregen vier keer per jaere,
Zeeuws Weerzien, dat is de naem van ’t blad,
Ze bestongen noe à weêr vuuf jaeren,
en z’ adden nog altied ideejen zat.
De redaksie, ’n stel biedante persoanen,
ielden de vienger an de polse, anders gieng ‘ t verkeêrd,
D’r wieren ommers vee te groate stikken angeleverd,
dat kregen ze die schrievers mà nie geleêrd.
Opoe Pluus zeiden ’n keer, noe gaen ik ’s vertelle,
over de keutjesaevud, dat was op Tholen beroemd,
Ze docht, das ’n smaekelukke herinnerieng voa de lezers,
nee, naemen wieren deu Opoe Pluus nie genoemd.
Opoe vertelden van ’n vrouwe, die kwam van over de brugge,
An ‘eur was zo’n keutjesaevud nie besteed,
Waerom nie? was Opoe Pluus d’r vraeg toen,
Nou gewoon, omdat ik niks van biljarten weet!
